-
1 okruch
сущ.• крошка• кусок* * *♂ 1. крошка ž, кроха ž;\okruchy skalne обломки породы; \okruchy złota крупинки золота;
2. \okruchу мн. перен. крохи;\okruchу wiedzy крохи знаний+1. okruszyna, kruszyna, odłamek
* * *м1) кро́шка ż, кро́ха żokruchy skalne — обло́мки поро́ды
okruchy zlota — крупи́нки зо́лота
2) okruchy мн, перен. кро́хиokruchy wiedzy — кро́хи зна́ний
Syn:
См. также в других словарях:
okruch — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIb, D. a || u {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} kawałek powstały z ukruszenia, pokruszenia czegoś; odłamek; okruszyna : {{/stl 7}}{{stl 10}}Okruchy chleba, ciasta. Okruchy szkła.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
bić — ndk Xa, biję, bijesz, bij, bił, bity 1. «zadawać razy, ciosy; chłostać, smagać» Bić kogoś pięściami, rózgą, kijem, batem. Bić kogoś, coś z całej siły, do utraty przytomności, do upadłego, ile wlezie. Bić po łapach; bić po plecach, po twarzy a. w… … Słownik języka polskiego
